الجصاص. از ائمۀ بزرگ فقه حنفی و در علم فقه و زهد و ورع، یگانه زمان خود بوده است. در سال 325 هجری قمری به بغداد آمد و نزد شیخ ابوالحسن کرخی علم فقه را تکمیل کرد، آنگاه به اهواز رفت و پس از وفات شیخ ابوالحسن به بغداد برگشت و بتدریس علوم همت گماشت و رئیس العلمای بغداد شد ودر سال 370 هجری قمری در سن 65 سالگی وفات یافت. احکام القرآن و مختصر اختلاف الروایات و شرح مختصر کرخی از تألیفات اوست و شرحی بر کتاب ادب القاضی ابوبکر احمد بن عمر الخصاف متوفی به سال 260 هجری قمری نوشته است. کتاب اختلاف الروایات مذکور از تألیفات ابی جعفر طحاوی است. (از لغات تاریخیه و جغرافیۀ ترکی ج 1) محمد بن عمر بن حسین بن حسن بن علی طبرستانی، ملقب به فخرالدین و مکنی به ابوعبدالله ازدانشمندان بزرگ شافعی است. رجوع به فخر رازی شود
الجصاص. از ائمۀ بزرگ فقه حنفی و در علم فقه و زهد و ورع، یگانه زمان خود بوده است. در سال 325 هجری قمری به بغداد آمد و نزد شیخ ابوالحسن کرخی علم فقه را تکمیل کرد، آنگاه به اهواز رفت و پس از وفات شیخ ابوالحسن به بغداد برگشت و بتدریس علوم همت گماشت و رئیس العلمای بغداد شد ودر سال 370 هجری قمری در سن 65 سالگی وفات یافت. احکام القرآن و مختصر اختلاف الروایات و شرح مختصر کرخی از تألیفات اوست و شرحی بر کتاب ادب القاضی ابوبکر احمد بن عمر الخصاف متوفی به سال 260 هجری قمری نوشته است. کتاب اختلاف الروایات مذکور از تألیفات ابی جعفر طحاوی است. (از لغات تاریخیه و جغرافیۀ ترکی ج 1) محمد بن عمر بن حسین بن حسن بن علی طبرستانی، ملقب به فخرالدین و مکنی به ابوعبدالله ازدانشمندان بزرگ شافعی است. رجوع به فخر رازی شود
خواجه عماد لاری، از شعرای قرن نهم هجری قمری است که میرعلیشیر نوایی نام او را در مجالس النفائس آورده و گوید که او به تجارت اشتغال داشت و در ایام سلطان یعقوب خان بود و به ’هری’ سفر کرد و اشعار او مقبول اهل آنجا گشت. وی در سرودن مثنوی توانا بود و تتبع لیلی و مجنون کرده و آن را جواب گفته است. رجوع به مجالس النفائس ص 121 و 312 شود
خواجه عماد لاری، از شعرای قرن نهم هجری قمری است که میرعلیشیر نوایی نام او را در مجالس النفائس آورده و گوید که او به تجارت اشتغال داشت و در ایام سلطان یعقوب خان بود و به ’هری’ سفر کرد و اشعار او مقبول اهل آنجا گشت. وی در سرودن مثنوی توانا بود و تتبع لیلی و مجنون کرده و آن را جواب گفته است. رجوع به مجالس النفائس ص 121 و 312 شود
نام او میر عمادالدین شیرازی بود. وی به خراسان رفته مدح سلطان حیدر فرزند شاه اسماعیل کرد. او را اشعاری است. (از الذریعه ج 9 ص 766 از روز روشن ص 475 و نگارستان دارا)
نام او میر عمادالدین شیرازی بود. وی به خراسان رفته مدح سلطان حیدر فرزند شاه اسماعیل کرد. او را اشعاری است. (از الذریعه ج 9 ص 766 از روز روشن ص 475 و نگارستان دارا)
ابن احمد بن ابی بکر رازی شافعی. فقیه بود و تا سال 707 ه. ق. در قید حیات بوده است. او راست: جامعالفتاوی فی اقوال الائمه الاربعه. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 273)
ابن احمد بن ابی بکر رازی شافعی. فقیه بود و تا سال 707 هَ. ق. در قید حیات بوده است. او راست: جامعالفتاوی فی اقوال الائمه الاربعه. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 273)